Sąd Rejonowy w Oleśnicy wyrokiem z dnia 8 kwietnia 2025 roku w sprawie o sygn. akt I C 905/23 oddalił w całości powództwo kredytobiorców, którzy kwestionowali zawartą przez siebie umowę kredytu złotowego oprocentowanego stawką WIBOR.

Sąd uzasadniając swoje stanowisko wskazał wyraźnie, że powództwa kierowane w sprawach dotyczących WIBORU należy odróżniać od spraw kredytów powiązanych z walutą CHF.

W ocenie sądu:

• możliwość stosowania wskaźnika WIBOR wynika wprost z rozporządzenia BMR,
• oprocentowanie kredytu poprzez odwołanie do wskaźnika WIBOR zostało określone w jednoznaczny sposób,
• kredytobiorcy zostali prawidłowo poinformowani o ryzyku związanym z zaciągnięciem kredytu opartego o zmienne oprocentowanie,
• nie ma podstaw, aby twierdzić, że bank ma wpływ na wysokość WIBOR, ponieważ wskaźnik ten jest administrowany przez niezależny podmiot,
• brak wiedzy kredytobiorcy na temat technicznego sposobu ustalania WIBOR nie ma znaczenia prawnego.

To kolejna sprawa, w której sąd potwierdza zgodność mechanizmu WIBOR z obowiązującymi przepisami oraz brak przesłanek do unieważniania umów kredytowych wyłącznie z powodu jego stosowania.

Sprawę prowadził Robert Wechman, radca prawny, counsel, Dyrektor Departamentu Sporów Sądowych w Lawspective wraz z adwokat Monika Gostyńska i radcą prawną Anna Olechowicz – Koordynatorkami w Departamencie Sporów Sądowych w Lawspective.