14 maja 2024 roku Sąd Okręgowy w Tarnowie (I C 835/24) oddalił w całości powództwo kredytobiorców w sprawie kredytu w PLN oprocentowanego stawką WIBOR.

Ze względu na brak skierowania przez kredytobiorców wniosku o uzasadnienie wyroku, doszło do jego uprawomocnienia. O sprawie szerzej informowaliśmy tutaj.

Rezygnacja ze złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku świadczy o tym, że już same motywy ustne rozstrzygnięcia dały kredytobiorcom podstawę do uznania, że składanie apelacji w sprawie nie przyniesie pożądanego rezultatu.

Wbrew pierwotnym zapewnieniom o przesądzonym, wadliwym charakterze postanowień umownych dotyczących oprocentowania, zarzuty kredytobiorców wobec stawki WIBOR okazują się całkowicie bezzasadne i to do tego stopnia, że nie dają żadnych argumentów, aby zaskarżyć wydane przez sąd rozstrzygnięcie. Potwierdzają to dobitnie pierwsze „oddane walkowerem” sprawy.

W Lawspective obserwujemy stale kształtującą się pozytywną dla sektora bankowego linię orzeczniczą dotyczącą tzw. „kredytów WIBOR-owych”. Sądy krajowe zgodnie stwierdzają o braku jakichkolwiek podstaw do uznania, że wskaźnik referencyjny WIBOR byłby sprzeczny z prawem unijnym i krajowym. Powszechnie potwierdzane jest również, że Banki w prawidłowy sposób informowały swoich klientów o ryzyku związanym ze zmienną stopą oprocentowania.

Sprawę z ramienia Kancelarii prowadzili: adw. Monika Gostyńska, r. pr. Robert Wechman, r. pr. Krzysztof Witkowski oraz r. pr. Filip Janczura.