Umowy wdrożeniowe IT dla zamawiających #12. Odpowiedzialność wykonawcy

Znajomość zasad, na jakich wykonawca będzie odpowiadał za naruszenie umowy, pozwala trafnie oszacować ryzyko projektu.

 

Zasady ogólne

Za niewykonanie bądź nienależyte wykonanie umowy wykonawca ponosi odpowiedzialność kontraktową.

Oznacza to, że jeśli w wyniku naruszenia umowy przez wykonawcę zamawiający poniesie szkodę majątkową, wykonawca będzie musiał tę szkodę naprawić.

Zamawiający musi jednak wykazać przed sądem:

  • fakt naruszenia umowy przez wykonawcę,
  • wysokość szkody,
  • związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem umowy a powstaniem tej szkody.

Wykonawca może zwolnić się z odpowiedzialności jeśli wykaże, że mimo naruszenia umowy  dochował staranności, której można wymagać od typowego dostawcy IT.

Naprawa szkody może nastąpić – według wyboru zamawiającego – albo przez przywrócenie właściwego stanu faktycznego, albo poprzez zapłatę odszkodowania równego wysokości szkody.


Ograniczenie odpowiedzialności

Powszechną praktyką w branży IT jest umowna modyfikacja opisanych wyżej zasad ogólnych.

Zmiany sprowadzają się do ograniczenia odpowiedzialności wykonawcy. Ten zabieg stanowi element zarządzania przez wykonawcę ryzykiem związanym z działalnością gospodarczą. Im wyższe ryzyko, tym zazwyczaj wyższa cena.

Ø  Złagodzenie odpowiedzialności co do rodzaju szkody

Wyróżnia się dwa rodzaje szkody:

  • strata, którą zamawiający rzeczywiście poniósł, np. zniszczenie sprzętu albo wykasowanie oprogramowania;
  • utracone korzyści, czyli korzyści, które zamawiający mógłby odnieść, gdyby szkody nie wyrządzono, np. potencjalne zyski ze świadczenia usług na rzecz klientów z wykorzystaniem danego systemu IT.

W umowach IT bardzo często wyłącza się odpowiedzialność wykonawcy za utracone korzyści.

Ø  Złagodzenie odpowiedzialności co do wysokości odszkodowania

Nierzadko w umowie przewidziany jest kwotowy limit odpowiedzialności dostawcy, czyli maksymalna kwota odszkodowania, jakiego może dochodzić zamawiający.

Ø  Wyłączenie ograniczeń

Złagodzenie zasad odpowiedzialności nigdy nie może objąć szkód, które wykonawca wyrządził umyślnie.

Ponadto w umowach często wprowadza się katalog przypadków, w których dostawca odpowiada bez ograniczeń do pełnej wysokości szkody. Chodzi przede wszystkim o naruszenie postanowień dotyczących praw autorskich oraz poufności.

Odpowiedzialność z tytułu rękojmi

Przyjętą w branży IT praktyką jest wyłączanie odpowiedzialności dostawcy z tytułu rękojmi.

Program komputerowy jest specyficznym produktem – mówi się, że nie istnieje oprogramowanie pozbawione błędów. Trudno zatem wymagać od wykonawcy nieskończonej gotowości do naprawy tych błędów. Ponadto uprawnienia zamawiającego z rękojmi często zbyt umacniają jego pozycję i w pewnych okolicznościach mógłby on odstąpić od umowy.

W miejsce rękojmi przyjmuje się umowne procedury usuwania przez wykonawcę błędów oprogramowania. Warunki te znajdują się w gwarancji albo w umowie utrzymaniowej (serwisowej).

Znaczenie kary umownej

Zastrzeżenie kary umownej przydaje się szczególnie w dwóch przypadkach:

  • gdy wykazanie przez zamawiającego wysokości poniesionej szkody byłoby bardzo trudne, np. w przypadku naruszenia klauzuli poufności albo reżimu ochrony danych osobowych oraz
  • gdy istnieje potrzeba szczególnego zmotywowania wykonawcy do wykonania danych czynności – mowa tutaj przede wszystkim o opóźnieniach we wdrożeniu.

Kara umowna ma charakter zryczałtowanego odszkodowania, wyłącza konieczność wykazania przez zamawiającego jej wysokości. Nadto jej zastrzeżenie działa bardzo mobilizująco na wykonawcę.

Pamiętajmy jednak, że wysokość kary może zostać zmniejszona przez sąd, jeśli kara zostanie uznana za rażąco wygórowaną, tzn. znacznie przewyższającą szkodę zamawiającego.

Jeśli poniesiona szkoda okaże się wyższa niż kara umowna, dochodzenie przed sądem odszkodowania ponad kwotę kary jest możliwe tylko wówczas, gdy umowa zastrzega takie uprawnienie. W braku odmiennych zastrzeżeń do takiego odszkodowania stosuje się umowne ograniczenia odpowiedzialności wykonawcy opisane powyżej.

Zapamiętaj z tego artykułu: Zawsze istnieje ryzyko niepowodzenia projektu wdrożeniowego. O jego skali, u każdej ze stron, decydują w dużej mierze zasady odpowiedzialności wykonawcy za naruszenie umowy. Aby zamawiający mógł oszacować ryzyko na potrzeby zarządzania przedsiębiorstwem, musi znać koniecznie te zasady.

Autor: Anna Adamek, radca prawny w kancelarii Lawspective Litwiński Valirakis Radcowie Prawni Sp.k.

E-mail: anna.adamek@lawspective.pl

 

© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
[addtoany]

Umowy wdrożeniowe IT dla zamawiających #11. Zmiany w umowie

Prawdopodobieństwo potrzeby wprowadzenia zmiany w treści umowy wdrożeniowej jest wysokie. Im dłużej trwa projekt, tym jest większe. Dlatego warto, żeby umowa przewidywała zasady wprowadzania  potrzebnych modyfikacji.

Zmiana zmianie nierówna. Może ona bowiem dotyczyć:

  • kwestii organizacyjnych (np. zmiana kierownika projektu),
  • kwestii merytorycznych (np. zmiana zakresu wdrożenia lub wzrost wynagrodzenia wykonawcy).

Jak opisać zasady wprowadzania zmian, aby zabezpieczyć interesy zamawiającego?


Zasada ogólna: zmiany na piśmie

Rekomendujemy wprowadzenie generalnej zasady, że wszelkie zmiany umowy wymagają zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności, chyba że umowa wprowadza w tym zakresie wyjątek.

Dzięki temu unikniemy sytuacji, w której strony ustalą istotną zmianę umowy np. w drodze korespondencji e-mail kierowników projektu. Bez zachowania formy pisemnej (tj. „tradycyjnego”, podpisanego dokumentu lub dokumentu podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym) taka zmiana będzie nieważna. Poza tym unikniemy wątpliwości co do zakresu wprowadzonej zmiany.

Pamiętajmy, że chodzi o kwalifikowany podpis elektroniczny. Większość popularnych narzędzi (np. DocuSign) tego wymogu nie spełnia.


Wyjątki od zasady, czyli kiedy forma pisemna nie jest wymagana

Zastanówmy się następnie, jakie wyjątki od formy pisemnej chcemy wprowadzić, czyli które zmiany umowy chcielibyśmy przeprowadzać bardziej elastycznie (np. e-mailowo).

Przykładowo, wymóg pisemnego aneksu dla zmiany danych kontaktowych kierownika projektu wydaje się być zbyt daleko idący. Tak samo w przypadku zmiany terminów harmonogramu szczegółowego, który dotyczy mniej istotnych terminów wdrożenia.


Osoby uprawnione, czyli kto może zmieniać umowę

Istotną, często pomijaną kwestią jest to, kto może dokonać zmiany w imieniu strony.  

Zasady reprezentacji spółek wynikają z przepisów prawa.  W przypadku spółki z o.o. lub spółki akcyjnej uprawniony jest zarząd. Jeśli zmiana ma być dokonywana przez zarząd, pamiętajmy, żeby sprawdzić w KRS, czy strona jest reprezentowana prawidłowo (np. pod względem liczby członków zarządu).

Strony często działają jednak przez pełnomocników. W takim przypadku pamiętajmy o weryfikacji, czy pełnomocnik ma odpowiednie pełnomocnictwo.

Częstym błędem jest zawarcie zmiany do umowy (np. zwiększenie wynagrodzenia wykonawcy) przekraczającej kwotowe ograniczenie pełnomocnictwa lub jej zawarcie przez osobę, która takiego pełnomocnictw w ogóle nie posiada. Takie przypadki również mogą prowadzić do sporu stron.


ZAPAMIĘTAJ Z ARTYKUŁU: odpowiednio opisz w umowie procedury jej zmiany. Zastanów się, które zmiany chcesz wprowadzać w sposób bardziej elastyczny.


Autor: Maciej Tabor, ekspert z zakresu prawa nowych technologii w kancelarii Lawspective Litwiński Valirakis Radcowie Prawni Sp.k. Wspiera zamawiających oraz wykonawców w projektowaniu i negocjacjach umów IT.

E-mail: maciej.tabor@lawspective.pl

© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
[addtoany]

Umowy wdrożeniowe IT dla zamawiających #10. Ochrona poufnych informacji

Informacje poufne można skutecznie chronić. Podstawowe znaczenie ma dobrze skonstruowana w umowie klauzula poufności.


Dostęp do informacji poufnych podczas wdrożenia IT

Każdy przedsiębiorca posiada informacje, których udostępnienie osobie trzeciej szkodziłoby jego interesom oraz zmniejszało konkurencyjność. Może to być np.:

  • polityka cenowa czy płacowa,
  • lista klientów,
  • dokumenty dot. sytuacji finansowej,
  • strategiczne plany rozwoju,
  • informacje wynikające z doświadczenia personelu przedsiębiorcy – tzw. know-how.

W trakcie wdrożenia wykonawca może uzyskać dostęp do takich informacji, zwłaszcza gdy nowe oprogramowanie ma wspierać ważny dla zamawiającego proces biznesowy.


Ochrona prawna tych informacji możliwa jest na dwóch poziomach:

  • umownym  i
  • ustawowym.

Przyjrzymy się im bliżej.


1. Ochrona na podstawie umowy

Umowa o zachowaniu poufności

Najczęściej przybiera formę klauzuli w umowie wdrożeniowej, w której strony określają, jaki rodzaj informacji uważają za poufny oraz ustalają sposób postępowania z tego typu danymi.

Za naruszenie zasad wykonawca ponosi odpowiedzialność kontraktową. Oznacza to, że jeśli w wyniku naruszenia zamawiający poniesie szkodę i wykaże przed sądem, wykonawca będzie musiał tę szkodę naprawić, chyba że wykaże swój brak winy. Praktyką jest umowne ograniczenie odpowiedzialności kontraktowej wykonawcy. Warto uwzględnić specyfikę ochrony poufności przy ustalaniu takich postanowień. Kwestia odpowiedzialności wykonawcy będzie tematem kolejnego newslettera.

Znaczenie kary umownej

Zamawiający może mieć duże trudności w wykazaniu, w jakiej wysokości poniósł szkodę w związku z naruszeniem poufności przez wykonawcę.

Kara umowna ma tutaj charakter zryczałtowanego odszkodowania, wyłącza konieczność ustalania wymiaru szkody.

Takie ułatwienie dla zamawiającego w dochodzeniu odszkodowania na drodze sądowej dodatkowo działa mobilizująco na wykonawcę.

Wysokość kary umownej, choć niekiedy może być obniżona przez sąd, ma oddziaływać psychologiczne – powoduje większą dbałość o prawidłowe wykonanie umowy po stronie personelu wykonawcy.

2. Ochrona na podstawie ustawy

Tajemnica przedsiębiorstwa w prawie konkurencji

Wrażliwe niejawne informacje przedsiębiorcy chronione są przez ustawę o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Ustawa za „tajemnice przedsiębiorstwa” uznaje:

  • informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje
  • posiadające wartość gospodarczą,
  • które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób,
  • co do których podmiot uprawniony do korzystania z nich lub rozporządzania nimi podjął działania w celu utrzymania ich w poufności,
  • przy zachowaniu należytej staranności.

Przesłanki te powinny zostać spełnione łącznie.

Ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa jest prawnie zabronione. Przedsiębiorcy, którego interes został zagrożony lub naruszony takimi działaniami, przysługuje szereg roszczeń wobec naruszającego. Może on żądać m.in.:

  • usunięcia skutków niedozwolonych działań,
  • złożenia oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie lub też
  • zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z informacji.

Przedsiębiorca musi jednak zachować należytą staranność przy ochronie informacji. Zaniedbanie tej kwestii wyłącza możliwość skorzystania z ustawowej ochrony.


Zapamiętaj z tego artykułu: Informacje poufne mają swoją wartość gospodarczą, dlatego zadbaj o odpowiednie postanowienia w umowie wdrożeniowej (klauzula poufności). Dbałość o ochronę poufności pozwoli Ci natomiast skorzystać z ustawowej ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa. W razie naruszenia należy rozważyć podjęcie stosownych działań.

Autor: Anna Adamek, radca prawny w kancelarii Lawspective Litwiński Valirakis Radcowie Prawni Sp.k.

E-mail: anna.adamek@lawspective.pl

 

© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
[addtoany]

Sukces Lawspective w XXI. Rankingu Kancelarii Prawniczych „Rzeczpospolitej” 2023!

Miło nam poinformować, że nasza kancelaria uplasowała się na 44. miejscu w zestawieniu „Kancelarie według liczby prawników”, co oznacza, że awansowaliśmy o 19 pozycji.

Ponadto Paweł Litwiński, radca prawny i Partner Zarządzający w kancelarii Lawspective znalazł się gronie prawników rekomendowanych w kategorii „Prawo bankowe i finansowe”.  To nie tylko ważne wyróżnienie, ale przede wszystkim potwierdzenie silnej pozycji naszej czołowej specjalizacji wśród konkurencji.

Organizowany corocznie Ranking Kancelarii Prawniczych „Rzeczpospolitej” to jedno z najważniejszych i najbardziej prestiżowych zestawień w środowisku prawniczym.

Dziękujemy Zespołom w Warszawie i Poznaniu – bez Waszego zaangażowania nie byłoby tego sukcesu, a naszym Klientom jesteśmy wdzięczni za zaufanie, którym nas obdarzają, powierzając kancelarii swoje sprawy.

© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
[addtoany]